К дәрумені - қанның ұю факторларын қалыптастыру үшін қажет майда еритін дәрумен. Ол К дәруменіне тәуелді карбоксилазаның кофакторы ретінде қызмет етеді - гамма – карбоксиглутамил қалдықтарын (Gla) қалыптастыру үшін глутамат ақуыздарының гамма-карбоксилденуіне қатысатын фермент. Осы модификацияға ұшыраған құрамында домендері бар ақуыздар Gla ақуыздарына жатады. Түзілуі К дәруменіне тәуелді Gla-ақуыздардың қатарына протромбин (II фактор), проконвертин (VII фактор), IX факторлары (Кристмас факторы), X (Стюарт-Прауэр факторы), S және C ақуыздары кіреді. Gla-ақуыздар тобының жаңа өкілдерінің ашылуы (атап айтқанда, остеокальцин, матрицалық Gla-ақуыз-Matrix Gla Protein, MGP) К дәрумені - тәуелді карбоксилденудің ұюдан басқа бірқатар биологиялық функцияларға, соның ішінде сүйек тінінің қалыптасу процестеріне, эндотелийдің күйін сақтауға және т. б. қатысуы мүмкін екенін көрсетеді.  К дәрумені бірнеше формамен ұсынылған: өсімдік тектес тағаммен ағзаға енетін K1 дәрумені (филлокинон) және жануарлардан алынатын өнімдер мен ішек микрофлорасы болып табылатын K2 дәрумені (менахинон). Жасанды жолмен алынған К дәруменінің аналогы – менадион (К3 дәрумені) - викасол деп аталатын дәрі ретінде кеңінен қолданылады. К дәруменінің негізгі тағамдық көздері - жапырақты жасыл көкөністер (шпинат, қырыққабат), кейбір жемістер (авокадо, киви), маргарин, өсімдік майлары, ішінара - ірімшік және басқа да сүт өнімдері, жұмыртқа. Ішекте К дәруменінің сіңуі, басқа майда еритін дәрумендер сияқты, өт болған кезде жеңілдейді. Ішектен қанға, содан кейін бауырға ауысу хиломикрондардың құрамында жүреді. Бауырдан басқа, К дәрумені маңызды концентрацияда көкбауыр мен қаңқа бұлшықеттерінде кездеседі. К дәруменінің концентрациясы тұрақсыз және қабылданған тағамға байланысты.